Mijn nieuwe tuin en ook die van mijn buurman begint al wat vorm te krijgen. Hij ziet er niet erg professioneel uit. Op mijn stuk staat alles door elkaar: courgettes, pompoenen (die helaas te laat waren), spruitjes, broccoli en sla. Het stuk van mijn buurman ziet er wat ordelijker uit. Tussen zijn en mijn stuk hebben we een gemeenschappelijke rij preien geplant, als een soort kromme haag (we hadden geen koordje gespannen). Ik zeg aan iedereen dat we maar wat experimenteren en dat we het vanaf de lente serieus zullen aanpakken.
Dat zei ik ook aan mevrouw Z. die gisteravond het dorp in kwam gereden. Zij en haar man hebben buiten het dorp een reuzegroot huis en een uitgestrekt domein, met daarin een jardin potager waarin alles op rijtjes staat. Ze zag er wat feestelijk uit. Ze droeg een zwarte broek en een glanzende witte bloes en ze was geheel in haar eigen stijl opgemaakt met felle kleuren. Ik stond in kaki werkkledij en op zware wandelschoenen in onze tuin (onze, wat het zijn jardins familiaux). Ze gaf me wat goede raad in verband met het bevloeien van de tuin.
Goede raad heb ik trouwens nog gekregen. Heel nuttige tips van Marie, tuinspecialiste en aanhanger van natuurlijke methoden, en ontmoedigende commentaar van een andere dorpsbewoner, die zegt dat het niets gaat worden want dat de grond te vochtig is.
Na de goede raad vroeg mevrouw Z. of ik het nieuws volgde.
‘Natuurlijk’, zei ik.
‘Heb je het gehoord van al die vluchtelingen? Ze zullen naar hier komen. Daar ben ik bang voor, want dan hebben we geen eten meer.’
‘Zo’n vaart zal het wel niet lopen’, zei ik stomverbaasd over wat ik net gehoord had.
Nu ik dit opschrijf, bedenk ik plots dat deze welgestelde mensen wellicht de oorlog hebben meegemaakt en ooit honger hebben geleden. Maar, bedenk ik er nog bij, dan zouden ze toch net … zucht.
Maar terwijl ze wegreed keek ik naar onze tuin en was ik nog meer gemotiveerd om van onze tuin een groot succes te maken. Ik droom van een tuin zoals deze sympathieke mensen er een hebben aangelegd in Moeskroen. Met zoveel groenten en fruit dat je het niet eens op krijgt en wel moet delen.
Can Xatard 
Ik snap ook niet hoe mensen met zo´n opmerking kunnen komen. Dan denk ik meteen aan die protesterende boeren die melk in de rondte spuiten omdat ze die niet verkocht krijgen. En gebeurde dat ook niet met tomaten? Patatten? Appels? Waar haalt ze het dat er niet genoeg eten gaat zijn met die paar duizend monden extra?
Gelukkig zijn er al die andere mensen die wel hun gezond verstand gebruiken en de handen uit de mouwen steken, zoals in dat moedgevende filmpje.
LikeLike
Hoe meer ik lees over permacultuur, hoe hoopgevender ik deze ideeën vind. Dit zou echt kunnen bijdragen aan een oplossing voor de honger in de wereld. Je zoekt uit wat deze aarde op deze plek kan bieden i.p.v. de grond te forceren gewassen te geven die er misschien niet passen. Ik heb echt zin om dat avontuur aan te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon