Judas T

Gipsen heiligenbeelden waren in de omgeving waarin ik opgroeide heel gewoon. Ze stonden in de kerk, in de klas, in de gangen van de school en zelfs thuis op de schouw.
Later zag ik ze in brocantewinkeltjes en op rommelmarkten.
Een gipsen beeld van een heilige in de kerk maakt meestal niet veel indruk. Juist daarom vind ik het leuk om er wat aandacht aan te besteden.
Deze mijnheer lijkt een beetje op Jezus en dat is niet toevallig. Het is Judas Taddeüs, een van de twaalf apostelen en hij zou familie van Jezus geweest zijn. Daar was hij blijkbaar fier op want hij wordt dikwijls afgebeeld met een prent van Jezus in zijn hand om de gelijkenis met zijn neef (of zelfs broer?) aan te tonen. Taddeüs betekent volgens de ene bron ‘de zachtaardige’, volgens de andere ‘de dappere’. In ieder geval was het de goede Judas en niet de andere, Judas Iskariot, die Jezus verraden heeft.
In zijn rechterhand draagt hij een medaillon met daarop Jezus, zijn linkerhand steunt op de knuppel waarmee hij volgens een legende vermoord werd. Soms wordt hij afgebeeld met een hellebaard. Er bestaan verschillende versies over zijn dood.

Judas Taddeüs wordt aangeroepen bij hopeloze gevallen en wanhopige verlangens. En kijk, nu wordt het interessant. Want over de rechterhand, de hand met het medaillon, hangt een soort armbandje. Dat armbandje hoort niet bij het beeld. Het is een koordje met oude muntstukjes van 5 en 25 Franse centiemen uit 1933. Wie zou de man of de vrouw geweest zijn die ooit dit offer aan de zachtaardige en dappere Judas heeft gebracht? En wat was zijn of haar wanhopige verlangen?