Intussen in Frankrijk – 4

Vanmorgen zag ik in ons dorp twee mannen die de gebroken telefoonpalen kwamen repareren. Ik weet niet of er in ons dorp nog iemand een vaste telefoon heeft, maar ik heb de mannen toch maar vriendelijk bedankt.

Daarna hoorde ik ergens een bosmaaier, maar er was niemand te zien.

Tegen de avond kon ik mijn buurman, die ik liever op afstand houd, niet ontwijken en heb ik een tijdje naar zijn gefoeter op de ongedisciplineerde Fransen geluisterd.

Voorlopig ga ik maar geen boodschappen doen. In de supermarkten schijnen heuse vechtpartijen te ontstaan. Ik spreek de voorraad aan, daar dient het voor. En ik vind het eigenlijk wel fijn dat er wat ruimte in de kasten komt.

Vandaag was het de internationale dag van het geluk. Wat een geluksvogel ben ik toch.

Ik keek naar het Belgische journaal en ik kreeg de tranen in de ogen.

 

9 gedachten over “Intussen in Frankrijk – 4”

    1. Ja, dat begrijp ik, Lola. Daarom vind ik mezelf zo’n gelukzak. Ik voel met je mee en met iedereen die niet naar buiten kan. Moed houden, ook dit gaat voorbij. En later zullen jullie in veelvoud genieten van de natuur.

      Like

    2. Je kunt ook af en toe je ogen sluiten en je voorstellen dat je in een bos bent. Op dezelfde manier stel ik me soms voor dat ik iemand die ik graag zie eens goed kan vastpakken. Want dat zal ook nog lang duren…

      Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: