Hoog tijd voor een stand van zaken over mijn voedselbos. Wat voorafging: sinds dit jaar heb ik van de gemeente een lap grond ter beschikking die ik naar hartenlust mag beplanten. Die lap is veel te groot voor mij alleen (700 m2), maar ik probeer er het beste van te maken.
Ik wil er graag een voedselbos installeren. Dat wil zeggen dat ik er vooral blijvende planten ga plaatsen: fruitbomen, bessenstruiken, kruiden en doorlevende groenten. Maar het zal een aantal jaren duren vooraleer ik alle gewenste planten verzameld heb en vooraleer ze zoveel plaats innemen dat minder gewenste kruiden en grassen het onderspit moeten delven.
In afwachting gebruik ik de grond om aardappelen en eenjarige groenten te telen.
Voor dit jaar heb ik al een mooi lijstje blijvers: Twee appelbomen, een perenboom, twee bosbesstruiken, twee frambozenstruiken, een aalbessenstruik en een paar aardbeienplanten. Blijvende groenten: wilde prei, wilde ui, snijbiet, groene asperges, rabarber, topinamboer, rucola, daslook en gember. Kruiden: rozemarijn, tijm, munt, romeinse kamille, bieslook, bladpeterselie, ijzerkruid, salie, dragon, bernagie, sint-janskruid.
Volgend jaar wil ik vooral de doorlevende groenten nog aanvullen met o.a. artisjokken en koolsoorten.
Intussen is het zoeken en experimenteren met gewone moestuingroenten. Wat me het beste lukt: aardappelen. Ze zijn zo gemakkelijk te telen dat ik een groot deel van de tuin daarvoor gebruik. Ik leg ze gewoon onder een dikke laag hooi en na een paar maanden liggen ze in schattige nestjes te wachten tot ze opgeraapt worden.
Zaaien is niet mijn sterkste punt. Ik denk soms dat de koolmezen en vriendjes denken dat ik de zaadjes speciaal voor hen in de aarde strooi. Gelukkig krijg ik af en toe jonge prei-, sla- of kolenplantjes van een buurvrouw.
Mijn tomatenstruiken zien er veelbelovend uit. Dit jaar heb ik ze wat meer ruimte gegeven en hier en daar wat opgebonden.
Nooit gedacht dat ik zoveel plezier zou beleven aan tuinieren. Al moet ik toegeven dat in het voorjaar wel een paar keer de moed in mijn schoenen zonk toen grassen en wilde bloemen de overhand probeerden te krijgen. Maar nu is alles onder controle…
Can Xatard 
Wat heerlijk!
Zo fijn om je oogst te zien 🙂
LikeLike
Dankjewel! Er is eindelijk iets te zien. Tuinieren is toch ook een oefening in geduld…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat Audrey Hepburn ooit gezegd heeft: “To plant a garden is to believe in tomorrow”, ofzoiets. Vond ik wel een mooie 🙂
LikeLike
Ben trots op je👌🏻👌🏻👌🏻
LikeLike
Glunder glunder 🙂
LikeLike
Dat is zo Christine, tuinieren is wieden! Veel courage en plezier….
LikeLike
Dankjewel! Gelukkig zijn er tegenwoordig handige hulpmiddelen te vinden: een bosmaaier voor dames op leeftijd bijvoorbeeld. Heel slim van Stihl.
LikeLike
Wat een mooie foto’s! Pas op voor de topinamboer, die is al even “invasive” als munt! Ik heb er ooit gekweekt in Merchtem. Niet weg te krijgen…
LikeLike
Ja, die topinamboer had ik vorig jaar helemaal geoogst, dacht ik. Maar hij is teruggekomen. Gelukkig heeft hij zich niet uitgebreid. Sommige aardappels komen ook vanzelf terug. En wist je dat (groene) asperges ook woekeren? Van mij mag het. Het is immers een voedselbos.
LikeGeliked door 1 persoon