Regardez-moi!

Vanavond ging ik snel nog even langs bij madame X, de volbloed Catalaanse die mij vanaf volgend jaar één van haar vele garages in Vinça verhuurt. Hoffelijkheid was hier ver te zoeken. Ze onderwierp me weer aan een kruisverhoor: wat ik daarboven doe, of daar een café is, en waar ik mijn brood haal. Terwijl ik naar mijn chequeboekje zocht, riep ze uit: kijk naar mij in plaats van in uw handtas te rommelen! Dat deed ze nog een paar keer tijdens het gesprek: Regardez-moi! Ik vond het zo grappig dat ze mij niet echt intimideerde met haar commando’s. Toch wel een pittige tante, madame X. Haar man zat in een rolstoel in een hoek van de kamer.