Intussen in het dorp II

Sinds de garage-opruim beweegt er weer wat in het dorp.
In februari hadden we met enkele weken vertraging ‘La galette’, dat is een soort nieuwjaarsdrink met de gekende driekoningentaart met boon erin. Tien jaar geleden werd dat nog vrij traditioneel gevierd met cider en met een kind onder tafel dat de stukken taart moest toewijzen, maar bij gebrek aan kind, en aan cider (wegens de late datum, niet meer in de winkels), was de sfeer wat minder uitbundig dan toen. Gelukkig had er wel iemand aan gedacht om in februari driekoningentaarten aan te kopen, in te vriezen en te laten ontdooien.

Diezelfde dag hielden we ook de algemene vergadering van onze dorpsvereniging. Die had drie jaar stil gelegen en het bestuur moest herkozen worden.

Een paar dagen later hield onze burgemeester een calçotada. Dat is een Catalaans gebruik, dat overgewaaid is vanuit Spaans Catalonië en nu ook aan de Franse kant heel populair wordt. Calçots zijn prei-achtige uien die als eerste groente van het jaar geoogst worden en daarom traditioneel samen gegeten worden. Ze worden gegrild op een open vuur tot ze zwartgeblakerd zijn. Daarna moeten ze nog wat nagaren in een pak kranten of tussen twee dakpannen. Als ze klaar zijn gaat het gezelschap rond een tafel staan en dan is het de kunst om het hart van de groenten uit het zwartgeblakerde omhulsel te krijgen. Daar bestaat een trucje voor: je houdt met één hand de wortelkant vast en met de andere trek je aan de toppen van de buitenste bladeren. Wat je dan overhoudt lijkt een beetje op een gare asperge die je dan omhoog houdt en in je mond laat glijden. Op de tafel staat ook een kom romanescosaus, gemaakt van gemalen amandelen, rode paprika, tomaten en veel knoflook, waarin je de calçot kan dopen. Het is een beetje een smerige bedoening, je handen zitten onder het zwart, het sap van de calçots loopt langs je kin en je morst gegarandeerd saus op je trui of je jas, maar die uien zijn overheerlijk en er wordt wat afgelachen. Van mij mag dit feest een traditie worden.

Het herkozen bestuur van de dorpsvereniging is intussen samengekomen en we hebben min of meer een agenda voor dit jaar. Na de dorpsgarage gaan we nu ook de feestzaal aanpakken: alle rommel eruit en opnieuw inrichten. Zo zijn er nog een aantal klussen te bedenken, maar we willen toch vooral weer gaan feesten. Er komt opnieuw een kersenfeest, een openlucht filmvoorstelling en een of twee zomeravondconcerten.

Het belangrijkste is dat we elkaar weer wat vaker zien en we wat dingen samen doen en hopelijk komt er op die manier opnieuw weer wat gemeenschapszin. Wordt vervolgd.

PS Het heeft in maart eindelijk wat geregend. Veel te weinig om de schade te herstellen, maar het is een begin.