Intussen in Frankrijk -20

Een tijdje geleden beloofde ik om een volkstelling te houden in ons dorp en dat heb ik deze ochtend gedaan, maar ik kan niet beloven dat de cijfers exact zijn.

Ik kom aan vijftien vaste inwoners, drie tijdelijken en één kind. Mogelijk is er nog een zestiende vaste inwoner maar van haar -een echte kluizenaar- heb ik geen nieuws. Het aantal tijdelijken kan ook schommelen tussen de drie en de zes. En omwille van co-ouderschap is er soms een tweede kind in het dorp.

Om het met Rutger Bregman te zeggen: de meeste mensen deugen, ook in ons dorp. Maar wie ben ik om van iemand uit te maken of hij of zij deugt of niet?

In ieder geval, van de vijftien vasten zijn er dertien die vriendelijk zijn en elkaar helpen, zeker in deze bijzondere omstandigheden.

En dan zijn er twee, die niet tegen iedereen vriendelijk zijn en anderen eerder het leven lastig maken dan te helpen. Ze hebben kritiek op het gemeentebestuur en steken dat niet onder stoelen of banken. Ze spelen gendarme, sturen giftige e-mails en dagen soms mensen voor het gerecht.

Kortom, ze zijn onaangenaam, ook voor mij, ik die probeer om uit de geschillenzone weg te blijven.

Het is hier niet anders dan in de wereld volgens Bregman: er zijn een paar ambetanteriken, maar de ‘goeden’ zijn met meer. Daar troost ik me dan mee. En verder ga ik met een boog om die ene buurman heen en probeer ik mijn rol in de gemeenschap naar best vermogen te vervullen.

***

Eergisteren heb ik mijn eerste uitstapje sinds ‘le confinement’ gedaan: ik ben samen met de (goede) buurman naar de rivier gewandeld om er daslook te gaan plukken en we hebben er gepicknickt. We droegen geen mondmaskers, maar we bleven wel op veilige afstand van elkaar.

***

Intussen is er ook weer nieuws van de muziekschool. De lessen zouden na 11 mei hervatten. Maar enkel de individuele lessen. Leerkrachten zullen mondmaskers en alcoholgel meebrengen, de leerlingen moeten hun eigen mondmasker meebrengen. Aangezien de ukelele-les een groepsles is, zal die waarschijnlijk wegvallen. De zangles is individueel, maar eerlijk gezegd zie ik mij niet Feeling Good of de Air sur la corde de sol met een mondmasker zingen. Ik geloof dat ik in september het jaar maar overdoe.

 

2 gedachten over “Intussen in Frankrijk -20”

  1. Is de confinement afgezwakt?

    Sneu van die twee, zo heb je inderdaad overal van die types… Wellicht zijn ze onder hun stoere pantser nog peuters vanbinnen. Uit hun cirkel blijven is idd het beste dat je kunt doen.

    Like

    1. Nee, het blijft hier nog een paar weken streng. Maar in ons dorp is er geen officiële controle zodat we tenminste kunnen gaan wandelen zonder een (zelfgeschreven) attest. Tot nu ben ik altijd alleen gaan wandelen, alleen die ene keer met de buurman.

      Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: