De grote hazelaar die net niet bij het voedselbos hoort, maar waarvan de takken over de omheining hangen, heeft dit jaar heel wat mooie hazelnoten van zich afgeschud. Ik heb ongeveer vijf kilo noten kunnen rapen. Het hadden er meer kunnen zijn, maar een groot deel was al gekraakt voor ik de kans kreeg om ze op te rapen. Dat doen de everzwijnen. Ze zijn dus aan de rand van het voedselbos geweest, maar gelukkig zijn ze tot nu netjes buiten gebleven. Ook de dassen blijven voorlopig weg.
Slakken en kevers hebben zich deze zomer te goed gedaan aan sla en snijbieten, maar er was genoeg voor ons allemaal.
En stilaan ontdek ik meer en meer middelgrote diertjes. In het heetste van de zomer vond ik een half uitgedroogde pad tussen de aardappelen. Hij of zij liet zich gewillig douchen en kroop daarna weer onder de mulch. Voor hazelwormen voel ik voorlopig niet zoveel sympathie. Maar voor deze smaragdhagedis haalde ik wel meteen mijn camera boven. Is ze niet prachtig? Het is een vrouwtje, denk ik.
Can Xatard 
Heel erg mooi! Ik heb ook padden in de tuin. Zalig wanneer je die op late zomeravonden ritselend door het nachtleven hoort kruipen.
LikeLike
Het gekke is dat ik vroeger heel bang was van padden…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik niet, maar ik lijk wel de enige thuis
LikeLike
Ik verbaas me er altijd over hoe kunstig die diertjes gemaakt zijn.
LikeLike
Ik ook. Als ik ontwerper zou zijn, zou ik me laten inspireren door al die prachtige kleuren en vormen in de natuur.
LikeLike
😊Nieuwe uitdaging?
LikeLike
Nee hoor, ik blijf bij het bewonderen. Aan het voedselbos heb ik uitdaging genoeg.
LikeLike
Heel leuk, Christine!
LikeLike
Zoiets heb ik op le Pas de Ceilhes ook eens gezien. Heel mooi.
LikeLike
Lijkt me echt de Tuin van Eden daar bij jou…
LikeLike
Die Tuin van Eden ziet er wat chaotisch uit, maar juist daardoor komt er zoveel leven in, denk ik.
LikeLike
Misschien wás de Tuin van Eden wel chaotisch 😉
LikeLike
Zo stel ik mij hem ook voor.
LikeLike