Gisteren stond ze er nog. Vandaag is ze weg: onze enige, echte telefooncel. Gelukkig heb ik er een paar jaar geleden nog een fotootje van genomen.
’t Was wel een lelijk ding, maar ze laat toch een leegte achter.
Gisteren stond ze er nog. Vandaag is ze weg: onze enige, echte telefooncel. Gelukkig heb ik er een paar jaar geleden nog een fotootje van genomen.
’t Was wel een lelijk ding, maar ze laat toch een leegte achter.
Waarschijnlijk werd er te weinig gebruik van gemaakt. Hier zijn ze ook allemaal weg.
LikeLike
Ik zie ze ook bijna nooit meer. Tegenwoordig heeft bijna iedereen een mobieltje.
In de telefooncellen in Frankrijk had je vroeger van die ronde cirkels waar precies een munt in paste. Die kreeg je er dan niet meer uit als je, al bellend, met die munten en cirkels aan het spelen was. Liep ik daar met een groentemes door de straten van het kleine dorp om mijn muntstuk er weer uit te steken! 😀
LikeLike
In het dorp waar mijn ouders vroeger woonden was een telefooncel waar je jaar in jaar uit gratis kon bellen. Als ik op vakantie was bij hen, ging ik daar de gesprekken voeren die zij niet mochten horen …
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een luxe! Bij ons kon altijd iedereen meeluisteren. Dit had ik ook wel gewild 😃
LikeLike