Het vogelhuis

Sinds ik Het vogelhuis van Eva Meijer heb gelezen, kijk ik met andere ogen naar de vogels rond mijn huis. Ik was vorig jaar al begonnen met vetbollen in de kerselaar te hangen en zonnebloempitten op de vensterbank te strooien, maar dit jaar wil ik die kleine wezentjes beter leren kennen.
Omdat het nog zacht is, bied ik voorlopig enkel broodkruimels aan. En wel in een strategisch opgesteld schaaltje, waarmee ik de koolmezen en hun vriendjes uitnodig om in mijn gezichtsveld te komen ontbijten.
Dat doen ze. Maar alleen als ik niet te dicht bij het raam zit, ze zijn duidelijk nog schuw. Tegen de lente zal dat anders zijn: dan komt tenminste één koolmees op het raam tikken om te kijken of er nog lekkers komt. Diezelfde koolmees kwam trouwens een paar weken geleden al melden dat de winter eraan komt en dat het tijd is voor extra voeding.
Maar voorlopig voeren ze vooral verkenningsvluchten uit. Als ze mij zien, maken ze meteen rechtsomkeert. Soms maken ze een duikvlucht tot vlak onder de vensterbank, komen dan even boven de rand uitkijken en maken dan weer dat ze weg zijn. Alleen als ik in een hoek van de kamer blijf, durven ze zich tegoed doen aan het schaaltje broodkruimels.

Ik weet niet precies waar ze wonen, maar ze komen elke dag een paar uur spelen in de cipres waar ik op uitkijk. Tot nu tel ik drie koolmezen, een boomklever, een roodborstje en een merel.

Soms, als ik ze in de boom heen en weer zie springen, ga ik met mijn fototoestel in aanslag bij het raam zitten, maar aan dat spelletje doen ze voorlopig niet mee.
De foto’s hieronder zijn dus wat pover uitgevallen. Wie de vogels wil zien, kan er beter een vergrootglas bijnemen.

PS Met dank aan Johanna Pas van Kartonnen Dozen, die me dit boek in de handen stopte. Het boek is bij hen te koop. Volgens mij pakken ze het daar ook heel mooi in als kerstkado. Bestellen kan hier.

PS Op mijn blog Het geluk van de schrijver kun je een korte bespreking van Het vogelhuis lezen.

Lok-ontbijt

Boomklever inspecteert compostbak.

Koolmezen in de cipres

Boomklever durft het langst (3 seconden) blijven zitten als ik in de buurt ben.