Mijn wandeling naar het basiskamp was tevergeefs. De bende was al doorgegaan naar de hogere weiden. Jammer, ik had ze nog een aaitje willen geven.
Geen schapen dus, maar wel een everzwijn. Het kwam in lichte draf uit de tegenovergestelde richting aangelopen. Het passeerde mij zonder zelfs maar opzij te kijken. Het leek een gehaast meneertje. Ik wou nog roepen: Wacht! Ik wil een foto van je nemen voor mijn blog! Maar hij was al weg.