La Patrie

Sinds vorige week hebben we nu ook een monument voor de gesneuvelden in de eerste wereldoorlog. Daarvoor werd door de jachtvereniging een lauze, een grote platte steen, van de berg naar het dorp gebracht. Er werd een ijzeren plaat met de namen van de gesneuvelden van het dorp besteld, en de steen en de plaat werden tegen de gevel van het gemeentehuis bevestigd door de vader van de tweede adjoint. De burgemeester en de tweede adjoint werkten het geheel af met vernis en een roestwerende laag.

Het monument moest ook officieel ingewijd worden. Daarvoor kwamen heel wat prominenten, een groep vaandeldragers en een speciaal daartoe opgerichte organisatie de berg op. Het was een kleurrijke bedoening, met uiteraard veel rood, wit en blauw, en hoeden, petten en witte handschoenen. Er werd een gedicht voorgelezen, drie mensen mochten een discours houden, en de namen van de gesneuvelden werden voorgelezen, telkens gevolgd door de uitroep ‘Mort Pour La France!’ Daarna werd de Marseillaise gespeeld.

Het viel me op dat die door iedereen meegezongen werd, maar niet uit volle borst. Door sommigen zelfs met samengeknepen lippen. Hoe dat juist zit, daar probeer ik nog achter te komen.