De afgelopen weken heb ik een nieuwe wind leren kennen. In het najaar en de winter is het vooral de tramontane die vanachter de kerk aan komt blazen. De huizen in Glorianes zijn daarop afgestemd. Ramen, deuren en de verplichte luchtgaten geven uit op het zuiden zodat de wind niet naar binnen kan. Als het niet te hard te keer gaat, blijven zelfs mijn terrasje en binnenkoer tochtvrij.
In het voorjaar komt de zeewind, le maritime, over de bergen aanwaaien. Hij brengt doorgaans vochtige lucht en regen mee. Hij waait dit jaar langs alle kieren naar binnen, maar hoe de koekoek ook roept, de broodnodige regen blijft uit.
De boeren zijn ongerust. Het is zoeken naar vet graasland. Ze ondervinden aan den lijve dat het klimaat verandert. Het is de natuur, daar kunnen we niets aan doen, zeggen ze gelaten. Of misschien toch een beetje? Ik stem in ieder geval op groen.