Vitaminen

In een klein, afgelegen dorp wonen heeft nadelen. Dat werd me gisteren nog eens ingepeperd door een dame met wie ik in gesprek was geraakt in de Carrefour. ‘Wat ga je doen als je ziek wordt? Er is niet eens een farmacie!’ zei ze. Daar heb ik natuurlijk al over nagedacht, maar ik heb telefoon en internet, en als de satellietverbinding uitvalt, heb ik nog altijd buren.

De buren zitten trouwens niet stil. Een paar hebben het initiatief genomen om biowinterfruit en –groenten in groep aan te kopen. We mochten een bestelling doorsturen en gisteren was het zover. De schuur in het huis van Céline en Andrej zag er uit als een heuse groentewinkel. l’ Epicerie de Glorianes, grapten we. Mijn bakje stond al klaar en ik kon nog wat lekkernijen bijkopen. Mijn frisse keukentje ziet er nu ook uit als een kleine épicerie. Ik heb prei, rode en witte kolen, wortelen, rode bieten, appelsienen, citroenen, appels, peren, kiwi’s en lychees. Meer heb ik niet nodig om me een rijke madame te voelen en met al die vitaminen zal ik ook wel niet snel ziek worden.