Viooltjes

Een paar dagen geleden heb ik het maartse viooltje ontdekt. Een beetje typisch voor mij -vrees ik- om de dingen altijd bijna te laat te ontdekken. De hele maand maart en zelfs al in februari stonden ze naar mij te lonken. In mijn ijver om morieljes te vinden, ging ik aan dit kleine wondertje voorbij. Toegegeven, het plukken is een karwei. Maar vanmorgen heb ik weer eens mist en regen getrotseerd en ben ik in regenpak in een wei gaan plukken. Een uurtje houd ik dat vol. En de gedachte dat ik op die manier wel eens “stoemelings” op een morielje zou kunnen stoten, helpt daarbij. Het resultaat is een bord vol prachtige kleur, en een snoepjesgeur waar je vrolijk van wordt. Van die bloemetjes maak ik straks confituur. En die morielje, die vind ik nog wel.