Eau courante

Niet verwikkeld geraken in de onderlinge twisten in het dorp, het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een stom afvoerprobleem heeft me al in een lastig parket gebracht. Gelukkig is het snel opgelost geraakt. Ik heb braaf alle partijen op de hoogte gebracht van mijn verstopte afvoer. De loodgieter had er namelijk niets beters op gevonden dan een nieuwe afvoerbuis over de openbare weg te leggen. Doe de was best zonder wasmiddel, zei hij nog, want dan krijg je schuim. En dan reed hij de berg af, mij achterlatend met een afzichtelijk buizenwerk op de chemin public naast mijn huis. Ik bracht de burgemeester op de hoogte, die me meteen waarschuwde voor aangetekende brieven vanwege andere dorpsgenoten. Dus bracht ik die partij ook maar op de hoogte. En in plaats van een aangetekende brief kreeg ik spontaan hulp bij het opsporen van de ware verstopping. Het euvel is bijna opgelost, na over- en weerbezoekjes en moeilijk verstaanbare insinuaties van beide partijen. Enfin.

Niemand vindt het blijkbaar eigenaardig dat het afvoerwater zomaar ergens de natuur invloeit. Minder zichtbaar dan via de constructie van de loodgieter, maar ergens wat verderweg komt er toch schuim uit een buis. Van een biologisch afbreekbaar wasproduct hoor, dat ik dan nog met minimale hoeveelheden gebruik. Nee, dit afvoersysteem was al een hele vooruitgang. Want stel je voor, mijnheer en mevrouw Xatard, die tot voor 1989 in dit huis woonden hadden niet eens lopend water. Dat moesten ze gaan halen bij de gemeentelijke wasplaats in het midden van het dorp, ongeveer 100 meter ver. En het afwaswater, dat werd door een gat in de muur gewoon naar buiten gekiept. Recht op de chemin public. Ben ik blij, met mijn comfort.

Onderaan dit rekje zit de oude spoelbak, uitgehouwen in steen, met een gat naar de straatkant.

De gemeentelijke wasplaats, met ijskoud bronwater dat van de berg geleid wordt.