Twee weken geleden kreeg ik als Belg in het buitenland een kiesbrief voor de federale en regionale verkiezingen toegestuurd. Ik heb een rood potlood gevonden, mijn plicht vervuld en de brief verstuurd.
Voor Europa kon ik hier in het dorp stemmen. Er was nog een administratief akkefietje, ik stond niet op een van de lijsten, maar dat werd na het nodige heen en weer bellen manueel opgelost. Ik ben ook een paar uur gaan “zitten” in het gemeentehuis.
In ons dorp zijn meer kiesgerechtigden dan inwoners. Dat komt omdat ook eigenaars van gronden hier mogen komen stemmen. In sommige families worden gronden aan de kinderen toegewezen opdat ze in het dorp van hun ouders zouden gaan stemmen. Van de drieëntwintig kiesgerechtigden zijn er negentien komen opdagen. Voor een land waar geen stemplicht is, lijkt me dat een heel hoge opkomst.
Er waren achtendertig kandidaten en die worden vertegenwoordigd door een stapeltje pamfletachtige kiesbrieven. De stapeltjes worden op een lange tafel klaargelegd en de kiezer neemt een paar briefjes mee in het stemhokje. Daar maakt hij zijn definitieve keuze en stopt hij één brief in een kleine bruine envelop. De envelop wordt in een doorzichtig doos gedeponeerd en daarbij wordt door de voorzitter van dienst luid en duidelijk gezegd: à voté.
Het gemeentehuis blijft de hele dag open en elke twee uur wisselt de wacht. Om zes uur ’s avonds worden de stemmen geteld. Dat heet le dépouillement.
Om kwart over zes wist ik al hoe de resultaten van de Europese verkiezingen er ongeveer zouden uitzien. Dat is al elke keer zo geweest. Dit dorp is echt de wereld in het klein.
Can Xatard 
Interessant altijd om te horen hoe dat elders in zijn werk gaat. Ik was opgeroepen om te tellen in Gent, maar ik mocht gelukkig weer beschikken toen er voldoende volk was opgedaagd. Want dat duurt daar vaak uren (tot na middernacht soms zelfs).
LikeLike
Leuk om te horen en zien hoe dat er bij jullie aan toegaat.
LikeLike
Hier, in la France profonde, zagen we verbaasde gezichten. Jullie komen stemmen en per fiets. Toch word je nauwlettend geobserveerd bij de keuze van de “briefjes” maar door een afleidingsmanoeuvre omzeil je die nieuwsgierigheid. Met een “Bon dimanche et à bientôt” tegen de zittende buurman, fietsen we huiswaarts…où le potager a besoin d’être entretenu selon les règles de la permaculture. Heerlijk, dit groen eiland, morgen weten we hoe het politieke landschap kleurt.
LikeLike
Hier, in la France profonde, zagen we verbaasde gezichten. Jullie komen stemmen en per fiets. Toch word je nauwlettend geobserveerd bij de keuze van de “briefjes” maar door een afleidingsmanoeuvre omzeil je die nieuwsgierigheid. Met een “Bon dimanche et à bientôt” tegen de zittende buurman, fietsen we huiswaarts…où le potager a besoin d’être entretenu selon les règles de la permaculture. Heerlijk, dit groen eiland, morgen weten we hoe het politieke landschap kleurt.
LikeLike
Toch altijd fijn, die inkijk in jouw leven daar.
LikeLike