Dode dieren

Gisteren hoorde ik nog net de laatste tien minuten van Touché met Stephan Vanfleteren. Die tien minuten waren genoeg om me weer eens te inspireren. Dank u, Radio 1. Vanfleteren had het over zijn foto’s van dode dieren.

Het kijken naar de dood, zei hij, doet ons beseffen hoe bijzonder het leven is.

Ik dacht meteen aan de dode vos die ik de vorige dag in het bos vond. Hij zag er zo mager uit. Hij had geen wonden, waarschijnlijk was hij ziek. Ik vroeg me af hoe zijn laatste uren waren geweest. Ik liep verder en keerde op mijn passen terug. Ik maakte twee foto’s. Ik wist niet waarom ik dat deed.

Nu weet ik het wel.