Ik vermoed dat er volgende zondag niet veel kiezers zullen opdagen in het gemeentehuis van Glorianes. Ik weet het niet. Bij de eerstkomende gelegenheid zal ik eens polsen.
Bij de vorige Europese verkiezingen was de opkomst in ieder geval laag, zegt mijnheer X.
Hij vertelt dat zijn vrouw hem om stemadvies had gevraagd. Zijn vrouw spreekt dat met klem tegen. Hij had haar een rechtse kandidaat voorgesteld wiens naam mij ontgaan is.
De dag na de verkiezingen riep hij haar tot de orde.
‘Verdorie! Jij hebt voor een socialist gestemd!’
Madame X was hoogst verbaasd. Hoe kon hij dat weten?
‘Hier’, zei hij, ‘het staat in L’Indépendant!’
Bleek dat er maar twee mensen gestemd hadden in het dorp, hij en zijn vrouw.
Madame X sputtert niet meer tegen. Ze roert in de keuken in de soep en aan haar rug zie ik dat ze gniffelt.
Ik weet al voor wie ze zondag gaat stemmen. Van hem weet ik het ook. Van mij zullen ze het waarschijnlijk ook te weten komen.
Het is bijna een mop. Ontzettend leuk dit! Ik weet ook nog niet waarop ik ga stemmen. De partij waar ik het helemaal mee eens ben, maar die waarschijnlijk geen zetel wint. Of de partij waar ik het maar deels mee eens ben, die zeker zetels wint.
LikeLike