Récipissé

Om mijn integratie in het dorp aan te zwengelen, ben ik secretaresse van de dorpsvereniging geworden. Dat geeft mij een beetje administratief werk, maar vooral af en toe vergaderingen met apéro achteraf. Het zijn bovendien gratis conversatielessen.

Zo moet ik morgen een subsidiedossier naar de mairie brengen en om een récipissé vragen. Het duurde even eer ik dat woord kon uitspreken en ik noteerde het voor mijn vocabulaire-lijstje. Céline, de onderwijzeres in het groepje gaf me het volgende ezelsbruggetje: un récit pissé. Letterlijk: een gepist verhaal. Dat zit nu verankerd, ik zal het niet meer vergeten.

Nadat ze uitgelachen waren om mijn gesukkel met dat woord (resisipee, repipisee …), vroegen ze hoe dat dan in het Nederlands klinkt. ‘Een ontvangstbewijs’, zei ik. Het was even stil. Ze probeerden maar niet om het mij na te zeggen.