Citroenenjaar

Dit jaar wordt geen tomatenjaar, zuchtte mijn buurvrouw onlangs. Ik dacht aan de overvloed die ze vorige herfst hadden en waarin ik had mogen delen. De tomaten werden zelfs niet allemaal geplukt. In december hingen er nog aan de staken. Mijn eigen zaailingen hebben het ook niet gehaald. Het zijn kleine plantjes gebleven en ze bloeien niet. De planten die ik daarom kocht, groeien vooral in de hoogte, maar ze hebben maar een paar bloemen. Tot nu zie ik nog maar twee tomaten. Als de hoogte van de planten nog wat hoop gaf, wordt die teniet gedaan door de bio-tuinvrouw die me een paar sterke planten verkocht.Het wordt geen tomatenjaar, zei ze, mijn eigen planten groeien in de hoogte, maar er komen geen vruchten aan.

Wie weet wordt het een paddenstoelenjaar. Volgens mijnheer C. kun je ze sommige jaren gewoon bijeen harken. Dat wordt toch nog afwachten.

Ik denk wel dat het een citroenenjaar wordt. Mijn boompje doet het goed. De bloesem ruikt heerlijk en er komen al kleine citroentjes aan.