Cuisine

Onlangs was ik uitgenodigd bij deftige mensen die halfweg de berg wonen. Hun uitvergrote villa is zichtbaar vanuit het dal en zelf zien ze alle omliggende dorpen liggen. Omdat deze mensen verplichtingen hebben en vaak andere deftige mensen moeten uitnodigen, recepties en diners moeten geven, hebben ze heel grote vertrekken. Overal liggen tapijten en staan stijlvolle meubels. Het contrast met mijn dorpshuisje kan niet groter zijn. Maar wat was ik ’s avonds blij om in mijn kleine woonkamertje te zitten, bij mijn kleine kacheltje dat heel veel warmte geeft.

Toch permiteer ik mij ook luxe. De plaatselijke schrijnwerker & zoon plaatst op dit moment een rustieke maar comfortabele keuken. Rustiek, want iets anders zou hier niet passen en min of meer comfortabel want ik breng nogal veel tijd door in de keuken.

Vandaag moet ik mijn keuken missen, maar geen nood, ik ben al soep aan het koken op de kachel. Kwestie van schrijnwerker en zoon een beetje te verwennen. Ik moet ze lang genoeg hier houden, dat het een beetje opschiet. De loodgieter is het helaas al afgebold. Hij durfde niet te blijven, bang dat hij vast zou komen te zitten in de sneeuw.

Ja, het sneeuwt hier dus ook. En de zon schijnt ook. Het kan niet op.