Je kunt er een menu du jour eten voor 10 euro, of een glas rouge of muscat drinken en zelfs een Leffe de Noël in augustus. In gedachten noem ik het mijn stamcafé, maar daar is misschien iets meer voor nodig dan een wekelijks bezoek. Het is het enige fatsoenlijke café in Vinça. Het andere is nogal groezelig.
De mevrouw die de dagschotels bereidt, kent mij al en de juffrouw die bedient -haar dochter, denk ik- ook. Maar de gasten kijken nog steeds vreemd op als ik het café binnenstap. Soms heb ik het gevoel dat ik op de set van een western kom. Hoe onopvallend ik ook probeer op één van de kunstleren banken te schuiven, alle ogen zijn op mij gericht en het is gedurende een paar minuten akelig stil.
Misschien moet ik volgende keer wat kordater de deur opendoen en luid en duidelijk groeten. Dat doen de andere gasten ook.
Gisteren heb ik er overigens erg lekkere en mooi geserveerde Boles de Picolat gegeten. Maar ik durfde er geen foto van te nemen.
Can Xatard 
Ze denken misschien dat je van de inspectiedienst bent….
LikeLike