In mijn tuin, wegens de droogte, geen komkommers, maar de groenteboer in het dal kan ze aan de straatstenen niet kwijt. Het is dus echt wel komkommertijd en het is hier stil. Een paar dorpsgenoten zijn op reis en de weinigen die overblijven wachten gelaten op regen. Het rommelt in de verte maar het ziet ernaar uit dat de bui ons dorp weer zal overslaan.
In huis is het ook stil, want hier wordt hard geschreven aan een nieuw verhaal.
En toch kwam er dit weekend een nieuwtje. Mijn zus, inmiddels 65, liep haar tiende marathon, de ‘marathon for all’ in Parijs.
Ze liep hem uit in 4.51 u. Ik ben een en al bewondering en ik post trots een fotootje van haar.
Parijs, zaterdagnacht om 3.40 u.
Can Xatard 