Naar jaarlijkse gewoonte hadden we vandaag het dorpsfeest van Glorianes. Het begint met een mis in ons kerkje, daarna wordt er een drankje en een hapje aangeboden aan de mensen die de moeite hebben gedaan om de berg op te komen. Een groepje Bulgaarse muzikanten fleurt de boel op en als de stemming er is, wordt er zelfs een danske geplaceerd.
Dit jaar was de stemming eerder in mineur. Een paar mensen waren er niet wegens vakantie en een paar mensen waren er uitdrukkelijk niet. In de kerkdienst was maar één Glorianenc aanwezig en de drank en de hapjes werden geserveerd door drie van de vijf mensen van het bestuur van de vereniging.
Hoewel ik van tradities houd, lijkt me toch de tijd gekomen om het dorpsfeest te herzien.
De datum (eerste weekend augustus) valt niet goed, een misviering heeft weinig zin als er alleen maar een paar mensen uit andere dorpen komen, en een receptie is ongezellig als er zo weinig volk is.
Ik ben niet de enige die er zo over denkt. Er circuleren al wat ideeën: een andere datum? Een klassiek concertje? Een gospelgroepje uitnodigen? Bij dat laatste slaat mijn fantasie al op hol. Halleluja! We hebben nog een jaartje de tijd om iets te verzinnen en een nieuwe traditie in te luiden.
Misschien zetten jullie Glorianes op de kaart zoals de Savooifeesten in Ninove 🙂
LikeLike
Dan zullen we toch iets aan de bereikbaarheid moeten doen … Als we eens iets zouden kunnen verzinnen dat iederéén van het dorp leuk vindt, zou ik het al een succes vinden.
LikeLike
Als zelfs een sexy zwarte priester geen extra volk naar de mis kan lokken dan weet ik het ook niet meer 😉
LikeLike
Kwestie van smaak hé. Geef mij maar zo’n gezellige dikke gospelzangeres met een tentjurk aan, vooraan in de kerk. En ik zal met plezier meeklappen en zingen … yeah.
LikeLike
Oh yeah! Gospel!
LikeLike