Intussen in Frankrijk -32

‘Hier in de streek vallen de cijfers best mee,’ zegt mijn huisarts, ‘ça n’a rien à voir avec Paris.’ Haar Duitse accent moet voor het mijne niet onderdoen. 

‘En toch hebben we dezelfde restricties als in het noorden,’ zegt ze hoofdschuddend, terwijl ze in mijn arm prikt. Ik merk er niets van. 

De eerste uren voel ik een bijna euforische opluchting. Eindelijk kan ik mijn angst om in een Zuid-Frans ziekenhuis terecht te komen lossen. Ik blijf wel voorzichtig want ik kan nog steeds besmet worden. Maar wellicht word ik dan minder ziek. 

In de loop van de avond voel ik me nog goed. Zo goed dat ik me begin af te vragen of het wel echt gebeurd is. Maar als ik onder de dekens kruip voel ik een pijnlijke plek in mijn linker bovenarm. Ik ga op mijn rechterzijde liggen en val snel in slaap. 

Kort na middernacht word ik rillend wakker. Ik krijg hoofdpijn, keelpijn en spierpijn. Het komt en gaat alsof er overal in mijn lichaam kleine haardjes ontstaan. Ik moet uit bed en als ik de trap afga hoor ik mezelf kreunen. Mijn enkels en polsen willen niet mee. Met veel moeite geraak ik terug in bed, waar ik de rest van de nacht wakker lig en alle ongemakken registreer. 

In de ochtend kan ik wat slaap inhalen en tegen de middag is de pijn weg. Ik heb nog wat lichte verhoging en ik voel me slap.

Alles bij elkaar was het niets, vierentwintig uur ongemak, die ik graag over had voor een veiliger gevoel. Maar het was als proeven van iets waaraan ik ontsnapt ben. 

Ik voel nu nog meer mee met de mensen die de ziekte in mindere of ergere mate hebben doorgemaakt, die nu thuis of in een ziekenhuis liggen te rillen, of die maanden later aan het long covid syndroom lijden. En ik voel me dankbaar. Ik wens jullie allemaal snel een prik toe. 

13 gedachten over “Intussen in Frankrijk -32”

  1. Ik was ook euforisch na mijn eerste prik. Geen bijwerkingen alleen een pijnlijke arm. Naar het schijnt zijn de bijwerkingen na een tweede prik van Pfizer pittiger. Maar ik duim dat ik er ook na de tweede prik niets van voel. En eindelijk zicht op wat vrijheid….

    Geliked door 2 people

  2. Bij mij ongeveer dezelfde symptomen. Er rest alleen nog een pijnlijke plek op mijn bovenarm en verhoogde vermoeidheid, maar dat vind ik welkom (er is een dik boek dat door mij gelezen wil worden).
    Op hoop van zegen voor ons allemaal, ook na de tweede prik. (ik had Astra Zeneca, riskant hé 😉 )

    Geliked door 2 people

  3. Mijn 1e staat gepland op aanstaande woensdag. Toen ik de aankondiging in mijn mail zag werd ik zowaar wat emotioneel en ook licht euforisch. Wat gaat dat woensdag worden 😉

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: