‘Hier in de streek vallen de cijfers best mee,’ zegt mijn huisarts, ‘ça n’a rien à voir avec Paris.’ Haar Duitse accent moet voor het mijne niet onderdoen.
‘En toch hebben we dezelfde restricties als in het noorden,’ zegt ze hoofdschuddend, terwijl ze in mijn arm prikt. Ik merk er niets van.
De eerste uren voel ik een bijna euforische opluchting. Eindelijk kan ik mijn angst om in een Zuid-Frans ziekenhuis terecht te komen lossen. Ik blijf wel voorzichtig want ik kan nog steeds besmet worden. Maar wellicht word ik dan minder ziek.
In de loop van de avond voel ik me nog goed. Zo goed dat ik me begin af te vragen of het wel echt gebeurd is. Maar als ik onder de dekens kruip voel ik een pijnlijke plek in mijn linker bovenarm. Ik ga op mijn rechterzijde liggen en val snel in slaap.
Kort na middernacht word ik rillend wakker. Ik krijg hoofdpijn, keelpijn en spierpijn. Het komt en gaat alsof er overal in mijn lichaam kleine haardjes ontstaan. Ik moet uit bed en als ik de trap afga hoor ik mezelf kreunen. Mijn enkels en polsen willen niet mee. Met veel moeite geraak ik terug in bed, waar ik de rest van de nacht wakker lig en alle ongemakken registreer.
In de ochtend kan ik wat slaap inhalen en tegen de middag is de pijn weg. Ik heb nog wat lichte verhoging en ik voel me slap.
Alles bij elkaar was het niets, vierentwintig uur ongemak, die ik graag over had voor een veiliger gevoel. Maar het was als proeven van iets waaraan ik ontsnapt ben.
Ik voel nu nog meer mee met de mensen die de ziekte in mindere of ergere mate hebben doorgemaakt, die nu thuis of in een ziekenhuis liggen te rillen, of die maanden later aan het long covid syndroom lijden. En ik voel me dankbaar. Ik wens jullie allemaal snel een prik toe.
Ik was ook euforisch na mijn eerste prik. Geen bijwerkingen alleen een pijnlijke arm. Naar het schijnt zijn de bijwerkingen na een tweede prik van Pfizer pittiger. Maar ik duim dat ik er ook na de tweede prik niets van voel. En eindelijk zicht op wat vrijheid….
LikeGeliked door 2 people
Bij mij ongeveer dezelfde symptomen. Er rest alleen nog een pijnlijke plek op mijn bovenarm en verhoogde vermoeidheid, maar dat vind ik welkom (er is een dik boek dat door mij gelezen wil worden).
Op hoop van zegen voor ons allemaal, ook na de tweede prik. (ik had Astra Zeneca, riskant hé 😉 )
LikeGeliked door 2 people
AZ is hier nu ook geschorst. Toch blij dat ik hem nog kreeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Ahh nu kan het monster jou niet meer (heel erg) te pakken krijgen (noch de Zuid-Franse ziekenhuizen). Dat is zo fijn!
LikeGeliked door 2 people
Heerlijk dat je nu wat geruster kan zijn. Hopelijk kunnen we nu echt allemaal vooruit beginnen kijken.
LikeGeliked door 2 people
Blij dit te lezen, dit gevoel van beginnende opluchting en bevrijding. Ik verwacht mijn oproep ergens volgende maand.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop dat je snel aan de beurt bent, want een Kretenzisch ziekenhuis lijkt me ook niet waar je wilt zijn.
LikeGeliked door 2 people
Ik denk ook dat je je mét AstraZenica veiliger kan voelen dan zonder…
LikeGeliked door 2 people
Arme schat! Was dat Pfizer? Ik heb van de eerste niets onprettigs ondervonden. De tweede volgt op 26 maart.
LikeLike
Nee, was AZ. Toch blij dat ik het al gehad heb.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je de prik gehad hebt. Ik kan niet wachten maar…. moet nog lang wachten, een maand of wat(?). Toch erg blij met ieders blijheid alsof het de mijne is. Weer iemand erbij die niet erg ziek kan worden of onbedoeld anderen ziek kan maken🙏.
LikeGeliked door 2 people
Mijn 1e staat gepland op aanstaande woensdag. Toen ik de aankondiging in mijn mail zag werd ik zowaar wat emotioneel en ook licht euforisch. Wat gaat dat woensdag worden 😉
LikeLike
Blij voor jou! En als je er een beetje ziek van wordt, geniet er dan van 🙂
LikeLike