Intussen in Frankrijk – 7

Mijn buurman is gezond en wel thuisgekomen. Hij had er een lange reis opzitten van Philadelphia over Frankfurt, Parijs en Montpellier naar Perpignan. Daar nam hij een taxi naar Glorianes.

‘124 euro,’ zei hij, ‘maar dat waren de best bestede 124 euro van mijn leven.’

‘Ma place est ici,’ voegde de hij eraan toe. En ik kan hem als geen ander begrijpen.

We voerden ons gesprek op twee-drie meter afstand, ik vanop het terras, hij onderaan de trap. Sinds gisteren heb ik hem niet meer gezien. Hij wilde vandaag te voet naar het dal gaan (11 km) en daar voorraad inslaan. Maar ik heb zo’n vermoeden dat de burgemeester daar een stokje voor heeft gestoken.

Vanmiddag kregen we een berichtje dat we beter thuisblijven en dat zij, Céline, en Marie, kersvers gemeenteraadslid, voortaan de boodschappen voor ons allemaal zullen doen. Ik heb eieren, yoghurt en boter besteld.

Mijn rugspieren, bekken- en schoudergewrichten begonnen vandaag erg vervelend te doen. Heel even werd ik ongerust. Maar neen, geen koorts en geen andere klachten. Mijn lieve Belgische huisarts stelde me via e-mail gerust. Voorlopig verweer ik mij met liters tijmthee en met mijn favoriete yogales bij Adriene.

In Perpignan liggen op dit moment 98 mensen in het ziekenhuis. Dertig zijn er ernstig aan toe. De luchthaven is gesloten. Er werd een lijst vrijgegeven van markten die nog mogen doorgaan, waaronder Prades. Ik ga er alleszins niet heen.

Vanmorgen lag er een dun laagje sneeuw. Rond de middag was het al weg.

20200325_073107

Auteur: Christine Van den Hove

Auteur van 'Colombe' (2019, Uitgeverij Kartonnen Dozen) en 'Het huwelijk' (2022, uitgeverij Wereldbibliotheek)

10 gedachten over “Intussen in Frankrijk – 7”

  1. Christine, ik was enorm ontroerd door de mooie foto, ze straalt zo’n puurheid uit. Ik geniet van je blog elke dag. Veel liefs vanuit een stilgevallen Antwerpen. Mieke Tiebos

    Like

    1. Dank je wel, Mieke! Ik aarzel soms om natuurfoto’s te posten omdat ik me zo verwend voel. Ik denk dan aan al die mensen die nog nauwelijks buiten kunnen. Maar kijk, als mensen er deugd van hebben, waarom niet…

      Like

  2. Wat lief van de burgemeester(-es? -in? burgejuffrouw?)

    Goeie moed daar. Vandaag heb ik een mindere dag maar dat hoort erbij. Niemand mag verwachten dat iedereen hoopvol en optimistisch kan blijven lopen. x

    Like

    1. Tja, hier is die naam soms ook een vraag: le maire? la maire? La mairesse? Ik hou het op ‘de burgemeester’ en ‘le maire’, ook al heet ze Céline.
      Maak van die mindere dag maar een mooie mindere dag. Die mogen er ook zijn. Liefs.

      Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie