Voorjaarspronkridder

Er zijn van die dagen dat alles tegenzit en er zijn van die dagen dat je het ene cadeau na het andere krijgt. Het goede nieuws van de burgemeester gaf me zoveel energie dat ik mijn regenjas aantrok, mist en regen trotseerde en naar het “einde van de wereld” wandelde. Dat is de plaats waar de weg die door het dorp gaat, uiteindelijk doodloopt. Er is een hek, waarachter het “parc à moutons” begint. Voor dat hek is een groot grasveld en daar vond ik een enorme heksenkring. Mijn paddenstoelenstudie tijdens de afgelopen lange winteravonden begint vruchten af te werpen. Ik vermoedde dat het een voorjaarspronkridderzwam was en nam er eentje mee. Boeken en internet geraadpleegd, en ja, het leek er toch wel op. Spannend, want de Tricholome De Saint Georges schijnt een bijzonder lekkere paddenstoel te zijn.

Voor alle zekerheid zou ik het toch maar aan mevrouw C gaan vragen, de paddenstoelenautoriteit in het dorp. Ze kende de soort niet, maar ze ging meteen kijken in haar boeken en ook op het internet. Ze denkt dat ik het bij het rechte eind heb, maar ook zij is niet 100% zeker. Best uitsluitsel gaan vragen in de apotheek, zei ze. En dat ga ik ook doen. Eerst een paar jongere exemplaren gaan halen.

Onderweg naar de familie C, kwam ik een andere dorpsgenoot tegen. Een jongeman, die samen met zijn vrienden ook nog maar een half jaar in het dorp woont. Hij vroeg of ik al een tuin had. Want indien niet, mag ik een deel van hun grond gebruiken. We zouden dan samen een groentetuin kunnen opstarten deze lente, zei hij. Eh bien, ça bouge à Glorianes.