Hoffelijkheid

Vandaag overkwam me weer iets wat ik nog nooit in België heb meegemaakt. Ik stond in de Aldi aan te schuiven met twee dingen in mijn handen: een setje thermisch ondergoed (jaja) en een pakje kaasstengels. Voor mij legde een mijnheer, met een jengelend kind aan zijn hand, een heleboel eetwaren op de band. Hij sprak me aan. Pardon mevrouw, is dat alles wat u koopt? Ik knikte. Gaat u maar voor, zei hij, het kind in bedwang houdend. Ik ging voor zijn kar staan, achter een andere mijnheer die ook heel veel kocht. De tweede mijnheer draaide zich om en keek naar het ondergoed en de kaasstengels. Is dat alles wat u koopt? vroeg hij. Ik knikte weer. En ook hij liet mij voorgaan.

Mijn onderzoeksmateriaal is wellicht te mager om conclusies te trekken. Maar ik vond het toch opmerkelijk. Ik onderwierp mijzelf ook aan een onderzoek. Had ik iets gezegd? Hadden ze mijn accent gehoord? Neen, want ik was alleen. Zie ik er anders uit? Ik denk het niet. Ik probeer er zoveel mogelijk uit te zien als iemand van hier. Net zoals iedereen draag ik afgedragen jeans en dikke truien. Ik rijd met een derdehands auto waarvan het achterlicht het weer niet meer doet. Ik doe boodschappen met grote plastic zakken van de carrefour en de simply market. Ik ben weliswaar een vrouw, maar wel eentje van middelbare leeftijd. Mijn haar is niet goed geknipt en mijn bril zat halfweg mijn neus. En in de winter draag ik lange onderbroeken.

Zouden de Catalanen van nature hoffelijk zijn? Het zou kunnen. Het is een feit dat je in elke winkel vriendelijk gegroet en uitgebreid uitgezwaaid wordt. Je vous souhaite encore un agréable après-midi et une bonne soirée, klinkt het dan. Mooi toch.

Auteur: Christine Van den Hove

Auteur van 'Colombe' (2019, Uitgeverij Kartonnen Dozen) en 'Het huwelijk' (2022, uitgeverij Wereldbibliotheek)

6 gedachten over “Hoffelijkheid”

  1. Sorrie, maar ik doe dat 9/10 keren ook als ik iemand zie met weinig spullen!

    Neemt niet weg dat je in Frankrijk inderdaad makelijk hartelijk aangesproken wordt, maar dat gevoel heb ik ook in Nederland, Duitsland…

    Een hoffelijke Belg.

    Like

  2. Bij mij in de supermarkt staan vaak zwervers of daklozen in de rij, die 1 blikje bier willen afrekenen. Ik vraag altijd of ze voor willen gaan. Dat willen ze nooit. Blijkbaar geen haast!

    Like

  3. Ook wel grappig. Bij het apparaat voor het inwisselen van lege flessen, hebben ze ook geen haast. Tassen vol met lege flessen hebben ze, waarvan op de meeste geen statiegeld zit. Je zal er maar achter staan.

    Like

Plaats een reactie